Hoe ben je in aanraking gekomen met de sport die je nu beoefent?

“Ik was altijd al wel sportief, en vond het ook leuk om aan meerdere sporten mee te doen, zelfs basketbal haha. Turnen was echt mijn hobby en daar genoot ik van. Maar vanaf mijn twaalfde werd mijn zicht minder, dus werd turnen moeilijker. Daarna heb ik wel nog een jaartje gejudood. En op mijn 15^e ben ik door mijn zus bij atletiek gekomen, eigenlijk puur toeval. Ze kwam via een talentendag op Papendal terecht. En er was ook een paralympische talentendag, en mijn moeder moedigde me aan om ook te gaan, daar werd ik een soort van gescout voor atletiek. Het leukste aan atletiek vind ik…dat het lekker buiten is. Daarnaast kom ik uit een dorpje, waar iedereen wel wist dat ik slechtziend was. Hierdoor werd ik veel aangemoedigd en gesteund om mee te gaan doen met sporten. Dit heeft ervoor gezorgd dat het proces makkelijker ging”

Wat betekent atletiek, of sport in het algemeen, vandaag de dag voor jou?  

“Het eerste wat bij me opkomt, is het streven om elke dag beter te worden. Voor mij betekent sport en met name atletiek een voortdurende reis naar zelfverbetering en persoonlijke groei. Elke dag sta ik op met het doel om een betere versie van mezelf te worden. Ik wil niet alleen fysiek sterker worden, maar ook mentaal en emotioneel groeien door de uitdagingen die de sport met zich meebrengt. Sport is voor mij niet alleen een passie, maar ook een levenswijze die mij veel discipline bij brengt.”

Hoe ziet een typische dag van Zara Temmink eruit?

“Nou tijdens het trainingsseizoen ziet mijn dag er behoorlijk gestructureerd uit. Ik sta ’s ochtends rustig op, neem de tijd voor een voedzaam ontbijt. Rond 10 uur begint mijn eerste trainingsblok, waarin ik alles geef tot 12 uur. Daarna rust ik even voor mijn tweede trainingssessie, die meestal van 2 tot 4 uur duurt. En na de training ga ik langs bij de fysio en probeer ik weer tot rust te komen. In het wedstrijdseizoen is het wat meer onregelmatig, omdat ik dan rekening moet houden met mijn wedstrijden en dus wat meer rust moet nemen. Daarnaast moet ik ook iedere maand of om de 3 weken naar een diëtiste die dan een huidplooimeting doet en een aangepast schema voor mij maakt.”

Kun je ons wat vertellen over de steun en begeleiding die je hebt ontvangen van coaches, familie en vrienden tijdens je carrière in de atletiekwereld? 

“Als atleet ben ik gezegend geweest met een sterkte ondersteuning van mijn ouders, coach en vrienden. Mijn coach heeft me echt geholpen om zelfstandig te worden, en dat ging verder dan alleen mijn sportieve ontwikkeling. Ik herinner met nog dat ik niet eens met de trein kon reizen voordat ik begon met atletiek. Mijn ouders en coach hebben mij hierin gesteund en me geleerd hoe ik mezelf kon redden, een onmisbare vaardigheid, zowel binnen als buiten de atletiekwereld. Ik wist aan het begin van mijn atletiek carrière niet zo goed wat me te wachten stond, of wat topsport nou precies inhield. Ik vond alles leuk en was nieuwsgierig naar elk aspect van het atletische leven. Maar hier kwamen ook uitdagingen bij kijken. Gelukkig kreeg ik van mijn coach, familie en vrienden alle begrip en steun die ik nodig had om mijn weg te vinden.”

Hoe denk je dat sportbonden of sportverenigingen sporten voor mensen met een visuele beperking meer bekendheid kunnen geven?

“Ik denk dat het vergroten van de bekendheid van de mogelijkheden voor aangepaste sporten via social media een belangrijke stap is. Sportbonden en -verengingen kunnen speciale pagina’s of groepen opzetten waar mensen met een visuele beperking elkaar kunnen vinden, ervaringen kunnen delen en informatie kunnen krijgen over toegankelijke sportmogelijkheden. Daarnaast zouden sportverenigingen hun communicatiekanalen verbeteren, zodat mensen met een visuele beperking zich welkom voelen en gemakkelijk toegang hebben tot informatie over de trainingsmogelijkheden.”

Wat of wie kan volgens jou het verschil maken om meer mensen met een visuele beperking aan het sporten te krijgen?

“Ik geloof sterk dat sporters zelf een enorm verschil kunnen maken als het gaat om het inspireren van anderen en het creëren van inclusieve gemeenschappen. Door mijn eigen ervaringen als sporter met een visuele beperking denk ik wel veel na over dit onderwerp. Zo ben ik bezig met mijn manager met het ontwikkelen van plannen om een positieve impact te hebben op mensen. Samen met andere atleten geloof ik dat we kunnen bijdragen aan het vergroten van de toegankelijkheid en het bewustzijn rond sporten voor mensen met een visuele beperking.” 

Welke ondersteuning/begeleiding heb jij gehad of had je graag willen hebben aan het begin van je sportcarrière? 

“Iets meer voorlichting, vooral als het gaat om zo’n grote verandering als wonen op Papendal. Toen ik die stap nam voelde het als een sprong in het diepe. Ik wist dat het om topsport ging, maar van de dagelijkse activiteiten wist ik niks van af. Het zou fijn geweest zijn om meer details te krijgen over welke ondersteuning beschikbaar is, en wat de verwachtingen zijn. Ik weet nog goed dat mijn coach me op een zaterdag tijdens een training verraste met de vraag of ik hier wilde komen wonen.

Het is geweldig om te horen dat er nu meer aandacht wordt besteed aan het informeren van talenten en hun families. Momenteel hebben ze een soort introductieprogramma om een voorproefje te krijgen van het leven op Papendal en om beter voorbereid te zijn op wat komen gaat. Wat betreft mijn ouders, die hebben mij beide gesteund in alles wat ik deed.”

Je hebt een financiële bijdrage van het Nationaal Fonds voor de Sport ontvangen. Wat heeft dit voor jou betekend? Hoe heeft dit jouw leven veranderd?

“De financiële steun van het Nationaal Fonds voor de Sport heeft echt een wereld van verschil gemaakt voor mij. Het heeft mijn leven als atleet op verschillende manieren veranderd. Het biedt een soort zekerheid en vrijheid die essentieel is in de wereld van topsport. Een voorbeeld daarvan is toen ik de mogelijkheid kreeg om deel te nemen aan een belangrijke competitie in Dubai. Het was een kans die buiten het reguliere programma viel en dus niet standaard werd gefinancierd. Zo’n reis brengt natuurlijk aanzienlijke kosten met zich mee, denk aan vluchten, accommodatie en andere uitgaven. Daarnaast heb ik ook om de twee maanden nieuwe schoenen nodig, aangezien die snel slijten, en deze kosten ook weer een paar honderd euro. Door deze bijdrage kan ik me meer focussen op de sport, in plaats van me zorgen moeten maken over de kosten.”

In hoeverre denk je dat het belangrijk is om financiële steun te ontvangen van organisaties zoals het Nationaal Fonds voor de Sport voor mensen met een beperking die actief willen deelnemen aan sport?

“Het belang van financiële steun van organisaties zoals het Nationale Fonds voor de Sport voor mensen met een beperking, is enorm. Het opent de deur naar mogelijkheden die anders misschien buiten bereik zouden blijven. Voor mensen met specifieke beperkingen, zoals prothesedragers, brengt hun sportieve activiteit veel extra kosten met zich mee. Dan is zo een financiële bijdrage essentieel.”

Wat is jouw tip aan kinderen met een visuele beperking die nog niet sporten? 

“Mijn tip aan kinderen met een visuele beperking die nog niet sporten, of aan hun ouders, is om niet bang te zijn om iets nieuws te proberen. Ik begrijp dat het niveau van visuele beperking kan variëren en dat dit een rol speelt in het nemen van beslissingen over deelname aan sportactiviteiten. Echter, ik moedig aan om alles te proberen, zelfs dingen te overwegen die in eerste instantie spannend lijken. Soms als een kind een beperking heeft, kunnen ouders geneigd zijn om te overcompenseren door te veel te doen. Maar het is juist belangrijk om het kind zelf dingen te laten ontdekken en ervaren. Uiteindelijk leidt dit tot een grotere mate van zelfstandigheid en zelfvertrouwen. Dit zorgt voor groei op persoonlijk, maar ook sportief gebied.”

Wat is je sportdroom?

“Mijn ultieme sport droom is om alles te winnen, alles in goud. Ik streef naar gouden medailles op Europees niveau, op wereldkampioenschappen en natuurlijk op de Paralympische Spelen. Momenteel staat het Paralympische Spelenkamp voor de deur, gevolgd door de wereldkampioenschappen en dan hopelijk de Europese kampioenschappen. Het ideale scenario zou zijn om op al deze evenementen te domineren en met goud naar huis te gaan. Dat is mijn ultieme droom en waar ik elke dag naartoe werk.”

Wat zijn je toekomstplannen en doelen?

“Mijn toekomstplannen gaan verder dan alleen atletiek. Ik wil hierna graag een carrière als psycholoog, waarbij ik mensen help, met name kinderen. Het idee om anderen te begeleiden en ondersteunen spreekt me enorm aan. Misschien vind ik mijn weg als sportpsycholoog of in een rol waarin ik mijn ervaring als topsporter kan benutten om anderen te begeleiden. Het idee om mijn ervaring te gebruiken, om anderen te helpen spreekt me enorm aan en ik kijk ernaar uit om deze doelen na te streven.”

Wil je meer weten over sporten met een visuele beperking, kijk dan op www.zichtbaarsportief.nl 

Iedereen moet kunnen sporten en bewegen. Voor mensen die blind of slechtziend zijn, is dit niet altijd vanzelfsprekend. Het vinden van een sport of reizen naar de vereniging kan lastig(er) zijn. Zichtbaar Sportief zet zich gezamenlijk in om sport en bewegen voor iedereen mogelijk te maken, in zijn of haar eigen omgeving en onder deskundige begeleiding. Op de website www.zichtbaarsportief.nl is informatie te vinden voor sporters, trainers/coaches en sportprofessionals. Zo vind je er bijvoorbeeld 26 sporten die je in Nederland kunt doen, informatie over waar je hulp kunt vragen als jij opzoek bent naar een leuke sportvereniging en een agenda met allerlei leuke sportevenementen zoals multisportdagen. Voor trainers/coaches en professionals die in de sport werken is er ook een hoop te vinden, bijvoorbeeld de e-learning over het trainen/coachen van sporten met een visuele beperking. Heb je een vraag of een leuk idee voor op de website, laat het ons weten via: i.teune@gehandicaptensport.nl