Hoe ben je in aanraking gekomen met de sport die je nu beoefent?

“Ik ben in 2006 slechtziend geworden en in 2011 ben ik gaan revalideren bij Visio Het Loo Erf, tijdens mijn revalidatie vroeg een vriendin me of ik mee wilde met een ski-reis georganiseerd voor slechtziende door het NVSV (Nederlandse Visueel-gehandicapten Ski Vereniging). Op dat moment had ik zelf geen interesse in die ervaring, want ik zat op dat moment al de hele dag tussen de slechtzienden. Een jaar later besloot ik om toch mee te gaan om zelf ook die ervaring op te doen. In Oostenrijk heb ik leren skiën en ik was meteen verkocht en had mijn passie gevonden.”

Dat klinkt als een keerpunt. Hoe heeft dat toen je interesse gewekt in skiën?

“Ik was een beetje zoekende naar een nieuwe sport nadat ik gestopt was met baanwielrennen en roeien. Toen ik deelnam aan lessen in Zoetermeer en Landgraaf, werd ik opgemerkt en gescout door de Nederlandse Ski Vereniging. Vanaf dat moment begon mijn internationale avontuur in de wereld van het skiën. En ik vind het nu gewoon geweldig, het is heerlijk. Skiën geeft me daarnaast ook een gevoel van vrijheid om lekker buiten te zijn in de natuur en dat voelde ik minder bij andere sporten.”

Superknap! Hoe volg je je buddy op de piste?

“Ik heb een buddy, die me helpt tijdens het skiën. Ik ski vier disciplines slalom, reuzenslalom, super-G en downhill. Mijn buddy geeft me aanwijzingen over wanneer ik naar links of rechts moet draaien, hoe de piste verandert van type sneeuw en andere belangrijke informatie via een keel-microfoon en oortje. Daarnaast draagt mijn buddy een geluidsbox op zijn rug, met muziek zodat ik hem kan volgen waar hij precies is. Ik hoor zijn aanwijzingen, ik luister naar het geluid van zijn ski’s om te weten wanneer hij een bocht maakt, en dat helpt me om zijn bewegingen te volgen.”

Wat betekent skiën, of sport in het algemeen, vandaag de dag voor jou?  

“Skien is voor mij een grote bron van vrijheid, maar sport in het algemeen speelt een belangrijke rol in mijn leven. Ik ben wel afhankelijk van mijn buddy, maar ik moet skiën wel helemaal zelf doen. Het is eigenlijk een individuele sport die je samen als koppel uitvoert. In de sport word ik als individu gezien, maar als ik of mijn buddy een mindere dag heeft komen we niet over de eindstreep. Een echte samenwerking dus, en dat vind ik het leuke eraan.  Daarnaast brengt de sport mij heel veel, ik heb internationaal veel mensen mogen ontmoeten en ook weer nieuwe vrienden gemaakt.”

Hoe ziet een typische dag van Maaike Bennink eruit tijdens het seizoen?

“Mijn seizoen loopt van augustus tot begin april. In deze periode zit ik ongeveer 17 weken daarvan in het buitenland. In het begin van het seizoen gaan we vaak naar Saas-Fee in Zwitserland in verband met de hoogte. Tijdens deze dagen trainen we op een gletsjer en sta ik ongeveer om 5 uur op, dan ontbijt ik en ga ik het donker naar boven. Net als het licht begint te worden start ik met trainen. Dit doe ik een aantal uur en daarna fiets en loop ik uit voor het herstel en af en toe doe ik er nog een krachtsessie achteraan. Ook mijn ski’s moet ik prepareren, dus eigenlijk ben ik non-stop bezig. Topsporters worden gemaakt in de zomer, momenteel ben ik volle bak bezig met krachttrainingen. Twee keer in het centrum voor topsport in Eindhoven, één keer in Papendal en daarnaast nog duurtraining, zes dagen per week dus.

Naast het sporten heb ik een eigen bedrijf in sportmassages en een eigen stichting om deze sport te kunnen financieren. Naast mijn werkzaamheden ben ik dus erg veel bezig met het werven van fondsen. Dat is een hele grote uitdaging om dat voor elk seizoen weer bij elkaar te krijgen.”

Kun je ons wat vertellen over de steun en begeleiding die je hebt ontvangen van coaches, familie en vrienden tijdens je carrière in de sportwereld? 

“Ik word heel veel gesteund door mijn coaches, vrienden en familie. Dat is voor mij het allerbelangrijkste, zij staan altijd achter me en steunen mij op verschillende vlakken. Mijn coaches regelen veel voor mij, vaak de trainingsweken. En mocht ik daarnaast nog wat nodig hebben, zorgen zij dat er is. Mijn familie en vrienden helpen me met financiële ondersteuning. En natuurlijk ook mijn enthousiasme delen en mijn verhaal verspreiden om andere mensen te inspireren.”

Hoe denk je dat sportbonden of sportverenigingen sporten voor mensen met een visuele beperking meer bekendheid kunnen geven?

“Dat is een uitdaging, want het is natuurlijk een lastige doelgroep om te bereiken. Wat ik nu probeer, is om zoveel mogelijk publiciteit te krijgen voor mijn sport. Daarom geef ik veel interviews en presentaties. Ik ben de eerste slechtziende Nederlandse wedstrijd skiester met Paralympische ambitie. Het is belangrijk dat sportbonden en sportverenigingen om andere kanalen te benutten om de juiste mensen te bereiken, vooral omdat veel slechtziende mensen niet actief zijn op sociale media. Beurzen, evenementen en oogcafés zijn goede plekken om meer aandacht te vragen voor de sport. Ook initiatieven zoals talendagen helpen."

Wat of wie kan volgens jou het verschil maken om meer mensen met een visuele beperking aan het sporten te krijgen?

“Ikzelf met mijn ervaringen en enthousiasme, hiermee hoop ik ook anderen te kunnen inspireren, maar ook de media kunnen hier een grote rol in spelen. Hoe meer mensen je kunt bereiken via grote kanalen, hoe beter. Ik heb recentelijk bijvoorbeeld bij NOS Sport gezeten, wat een geweldige ervaring was. Ook zo kom ik in contact met bekende mensen, die op hun beurt weer bijdragen aan de promotie van de sport. Meer aandacht op televisie is ook belangrijk, zoals tijdens de Paralympisch Spelen bijvoorbeeld. Zo kan het ook onder de aandacht gebracht worden bij het bredere publiek.”

Je hebt een financiële bijdrage van het Nationaal Fonds voor de Sport ontvangen. Wat heeft dit voor jou betekend? Hoe heeft dit jouw leven veranderd?

“Zo’n bijdrage heeft enorm veel voor mij betekend. Met deze bijdrage kan ik bijvoorbeeld weer een extra weekje weg om te trainen, wat ervoor zorgt dat ik weer een stap dichterbij goud ben. Ik kan me simpelweg gewoon meer focussen op de sport in plaats van de randzaken.”

In hoeverre denk je dat het belangrijk is om financiële steun te ontvangen van organisaties zoals het Nationaal Fonds voor de Sport voor mensen met een beperking die actief willen deelnemen aan sport?

“Ik denk dat het heel belangrijk is om financiële steun te krijgen van het Nationaal Fonds voor de Sport. Om een voorbeeld te geven, hiervoor deed ik bij verschillenden fondsen een aanvraag. En nu is het één fonds, één loket, waar ik mijn tegemoetkoming aan vraag. Dit is niet alleen heel tijdbesparend, maar draagt ook bij aan het versterken van elkaar en vergroot de zichtbaarheid van de sport op een effectieve manier.”

Wat is jouw tip aan kinderen met een visuele beperking die nog niet sporten? 

“Als tip zou ik meegeven: laat je niet beperken door je visuele beperking. Alles wat je wilt bereiken, is mogelijk. Zie het als een uitdaging en laat niemand je vertellen dat je iets niet kunt. Probeer je beperking niet als beperking te zien maar als uitdaging. Ik wist eerst niet eens dat skiën mogelijk was, toen ik in aanraking kwam dacht ik ‘huh, kan dat?’. Maar ik heb het zelf mogelijk gemaakt en ben zelf opzoek gegaan naar hulpmiddelen etc.

Kijk daarnaast rond in je omgeving, ontdek welke sporten er zijn en welke mogelijkheden er voor jou zijn. En aarzel niet om vragen te stellen op platforms zoals Facebook, waar mensen ideeën en tips kunnen delen over verenigingen en ondersteuning voor mensen met een visuele beperking. Maar kijk ook op de website van Unieksporten welke aangepaste sporten er in je omgeving zijn. Zij helpen je in je zoektocht naar een aangepaste sport die bij je past. Voor elke sport is er wel een oplossing te bedenken om deze aan te passen, zo is het ook mogelijk om blind te skiën.”

Heb je ook tips voor de ouders van kinderen met een visuele beperking?

“Jazeker. Ik zeg altijd dat het belangrijk is dat kinderen de kans moeten krijgen om te ontdekken waar hun grenzen liggen, en soms loopt een kind dan tegen een deur op, maar daar worden ze sterker van. Net zoals je een ander kind in de speeltuin loslaat en weet dat ze af en toe zullen vallen, moeten ouders van slechtziende kinderen hen ook de ruimte geven om te experimenteren. Mijn coach zegt altijd dat als ik niet gevallen ben tijdens een training, ik niet het maximale uit mezelf heb gehaald.”

Wat zijn je toekomstplannen en sportdroom?

“Mijn ultieme sportdroom is om goud te winnen op de Paralympische Spelen van 2026. Ik zeg altijd dat ik twee doelen heb: ten eerste, om zelf deel te nemen aan de Paralympische Spelen en daar goud te winnen, en ten tweede, om onderweg naar dat doel mensen te inspireren. Ik geloof dat er meer mogelijk is dan ik denk.”

Wil je meer weten over sporten met een visuele beperking, kijk dan op www.zichtbaarsportief.nl 

Iedereen moet kunnen sporten en bewegen. Voor mensen die blind of slechtziend zijn, is dit niet altijd vanzelfsprekend. Het vinden van een sport of reizen naar de vereniging kan lastig(er) zijn. Zichtbaar Sportief zet zich gezamenlijk in om sport en bewegen voor iedereen mogelijk te maken, in zijn of haar eigen omgeving en onder deskundige begeleiding. Op de website www.zichtbaarsportief.nl is informatie te vinden voor sporters, trainers/coaches en sportprofessionals. Zo vind je er bijvoorbeeld 26 sporten die je in Nederland kunt doen, informatie over waar je hulp kunt vragen als jij opzoek bent naar een leuke sportvereniging en een agenda met allerlei leuke sportevenementen zoals multisportdagen. Voor trainers/coaches en professionals die in de sport werken is er ook een hoop te vinden, bijvoorbeeld de e-learning over het trainen/coachen van sporten met een visuele beperking. Heb je een vraag of een leuk idee voor op de website, laat het ons weten via: i.teune@gehandicaptensport.nl